Vrijwilliger, jij schittert altijd!
Covid-19, altijd die Covid weer. Bubbels, mondmaskers, afstand houden, liefst zo ver mogelijk van elkaar vandaan blijven. Digitaal werken, vergaderen, vanuit je kamer steeds weer naar dat scherm turen. Dagen, weken, maanden na elkaar.
Vrijwilligers waren en zijn heel deze tijd de mensen met lef, de moedigen die smartphone en computer laten liggen om voor hun zaak te blijven gaan: verzorgen, organiseren, vergaderen, zoeken naar manieren om de kas die smeekt naar geld, te spijzen, vooruit te gaan.
De vrijwilliger breekt uit de eigen cocon, neemt risico’s en blijft aan de gang zoals de sterren aan de hemel, die staan ook elke nacht paraat, alsof ze de plicht voelen de hemel te verlichten en op te vrolijken, wat er ook gebeurt.
De sterrenhemel is er gewoon altijd, ook al zie je hem niet altijd.
Hetzelfde kan je zeggen over de vrijwilliger, die staat er gewoon ook altijd, zal actief blijven ongeacht welke drempels en obstakels die ook moet overwinnen.
Het klopt gewoon. Vrijwilligers zijn de lichtpunten, altijd en overal, in gewone, in zware tijden.
En bescheiden als altijd, ze fonkelen en schitteren op die onbereikbare hoogte, onopvallend, behalve voor wie hen ziet en wil zien.
Jij, beste vrijwilliger, maakt daar deel van uit. Op 05 december 2021 garandeer ik je heldere lucht, dan kan je gaan ontdekken welke superster jij bent.
Dank voor de inzet, vrijwilliger. Geniet van je engagement, van de waardering. Van je ster.
(Vlaams steunpunt vrijwilligerswerk – uit: Eva Hambach)
Ook onze parochie telt talloze vrijwilligers, lichtpunten, meestal stil en bescheiden op de achtergrond, paraat wanneer ze nodig zijn, niet altijd gewaardeerd voor hun werk dat ze in stilte verrichten, … daarom aan al onze vrijwilligers: VAN HARTE DANK OM EEN LICHTPUNT TE ZIJN OP ONZE PAROCHIE.
